Kłótnie, sprzeczki, konflikty podobno nie idą w parze z prawdziwą przyjaźnią.
Bynajmniej. Kłótnie to umiejętność. Trzeba wiedzieć o co, kiedy i z jakim skutkiem. Cóż to za przyjaźń bez konfliktu charakterów? Bez wymiany poglądów i burzy emocji? Przyjaźń jest jak medal- musi posiadać dwie odmienne strony, dopiero wtedy tworzy spójną całość.

Kłótnie, sprzeczki, konflikty podobno nie idą w parze z prawdziwą przyjaźnią.
Bynajmniej. Kłótnie to umiejętność. Trzeba wiedzieć o co, kiedy i z jakim skutkiem. Cóż to za przyjaźń bez konfliktu charakterów? Bez wymiany poglądów i burzy emocji? Przyjaźń jest jak medal- musi posiadać dwie odmienne strony, dopiero wtedy tworzy spójną całość.

Możesz czasem nie mieć dla mnie czasu.
Nie zawsze musisz się zgadzać.
Możemy nie raz się pokłócić.
Możesz się na mnie obrazić.
Możesz powiedzieć mi parę nieprzyjemnych słów.
Obiecaj mi tylko jedno...
Że jak nam już przejdzie
To wrócisz!

Możesz czasem nie mieć dla mnie czasu.
Nie zawsze musisz się zgadzać.
Możemy nie raz się pokłócić.
Możesz się na mnie obrazić.
Możesz powiedzieć mi parę nieprzyjemnych słów.
Obiecaj mi tylko jedno...
Że jak nam już przejdzie
To wrócisz!

Biorąc pod uwagę ten zadziwiający fakt, iż wciąż w ogóle mam jakąś grupę przyjaciół, należy złożyć to na karb ich niewyczerpanych pokładów tolerancji i cierpliwości.
Masz ochotę przyjść z wizytą w powyciąganym dresie? Proszę bardzo. Stary, pomięty t-shirt? Śmiało, skoro tak ci wygodnie. Za duża, workowata bluza albo koszula w kratę? A rób co chcesz. Na jednym weselu nie przeszkadzały im nawet adidasy do sukienki.
Oczywiście, nie obywa się bez zgrzytów i kłótni, ale zawsze słuchamy nawzajem co druga strona ma do powiedzenia. Gdy ktoś nie wie czegoś z pozoru oczywistego, staramy się wytłumaczyć to w sposób dla danej osoby przystępny (ostatnio zmiana różańcowa została porównana do wymieniania się kartami z Pokemonami;)). Szanujemy to, że każdy ma swoje przyzwyczajenia, naleciałości, zdanie. Pomimo, a może właśnie dzięki różnicom charakterów nauczyliśmy się w naszej małej grupie bardzo dobrze funkcjonować. I chociaż jako „naczelną regułę” wskazałam tolerancję i cierpliwość, nasze relacje są dużo bardziej złożone. W zasadzie dogadujemy się tak dobrze, ponieważ moi znajomi, wszyscy razem i każdy z osobna, to w gruncie rzeczy bardzo dobrzy ludzie, przedkładający czyjeś szczęście i dobro nad swoje własne zachcianki i zawsze służący pomocą. No i oczywiście wszyscy są obdarzeni dość dużą dozą poczucia humoru oraz dystansu do siebie – żeby mimo szarej codzienności życie było weselsze i bardziej kolorowe.

Biorąc pod uwagę ten zadziwiający fakt, iż wciąż w ogóle mam jakąś grupę przyjaciół, należy złożyć to na karb ich niewyczerpanych pokładów tolerancji i cierpliwości.
Masz ochotę przyjść z wizytą w powyciąganym dresie? Proszę bardzo. Stary, pomięty t-shirt? Śmiało, skoro tak ci wygodnie. Za duża, workowata bluza albo koszula w kratę? A rób co chcesz. Na jednym weselu nie...

"Reguła pięciu głębokich oddechów"
Ja i moje przyjaciółki nie jesteśmy ani bardzo podobne ani bardzo różne. Mamy wspólne pasje, ale też cechy na pozór wykluczające współistnienie. Każda z nas jest inna, ale mimo to, a może i dzięki temu świetnie się uzupełniamy.
Jednak to co mamy wspólne to z pewnością wybuchowość i upór. Kiedy się na coś zdecydujemy nie ma przebacz. Trudności pojawiają się kiedy każda chce czegoś innego. Rozpoczyna się walka, która w każdej chwili może doprowadzić do zagłady ludzkości.
Właśnie wtedy jest czas na naszą żelazną zasadę pięciu głębokich oddechów. Nie rozwiązują one problemów, ale dają czas potrzebny do ochłonięcia.
Następny krok to przygotowania do pertraktacji. Gorąca herbata, pudełko lodów i cały zapas czekolady. Tak zabezpieczone możemy zacząć rozmowy pokojowe.

"Reguła pięciu głębokich oddechów"
Ja i moje przyjaciółki nie jesteśmy ani bardzo podobne ani bardzo różne. Mamy wspólne pasje, ale też cechy na pozór wykluczające współistnienie. Każda z nas jest inna, ale mimo to, a może i dzięki temu świetnie się uzupełniamy.
Jednak to co mamy wspólne to z pewnością wybuchowość i upór. Kiedy się na coś zdecydujemy nie ma przebacz....

Najważniejszą zasadą w Naszych relacjach z przyjaciółmi jest to, aby mówić sobie prawdę i znaleźć chociaż chwilkę na spotkanie, pogaduchy. Prawda przekazywana jest zawsze w uprzejmy sposób, np. gdy dotyczy stroju (nie mówimy sobie brutalnie, że jesteśmy niewymiarowe na daną rzecz, lecz ładnie ubieramy to w słowa i sugerujemy zmianę stylu). Jeśli chodzi o czas na rozmowę... Wiadomo, zdarza się, że 5 minut nie wystarcza i przeradza się w 5 godzinny dialog (wszystko zależy od wagi tematu) :D W Naszym przypadku to właśnie te 2 zachowania stanowią naczelne reguły, do których stosują się obie strony :-)

Najważniejszą zasadą w Naszych relacjach z przyjaciółmi jest to, aby mówić sobie prawdę i znaleźć chociaż chwilkę na spotkanie, pogaduchy. Prawda przekazywana jest zawsze w uprzejmy sposób, np. gdy dotyczy stroju (nie mówimy sobie brutalnie, że jesteśmy niewymiarowe na daną rzecz, lecz ładnie ubieramy to w słowa i sugerujemy zmianę stylu). Jeśli chodzi o czas na rozmowę......

Moją najdroższą przyjaciółką jest zarazem moja kobieta. Jest wiele zasad, niepisanych reguł, ale czymże one wobec szczerości? Szczerość, bo przyznanie się do największej winy jest lepsze od kłamstwa. Staramy i stosujemy się do tej reguły. Jest to ciężka ścieżka, ponieważ każdy czasem ma coś małego za pazuchą, co chce skryć w głębi swojego „ja”, w głębi swojej duszy, a zarazem wie, że powiedzenie o czynie, czy danej rzeczy jest lepsze od kłamstwa, czy tajenia tejże prawdy. Konflikty zdarzają się nader często, lecz bez nich nie uczylibyśmy się bycia ze sobą, poznawania siebie z tych dziwnych stron i zakamarków człowieczeństwa, najgorszych cech, bo i je trzeba znać, bo ideałem nikt nie jest nawet w przyjaźni.

Moją najdroższą przyjaciółką jest zarazem moja kobieta. Jest wiele zasad, niepisanych reguł, ale czymże one wobec szczerości? Szczerość, bo przyznanie się do największej winy jest lepsze od kłamstwa. Staramy i stosujemy się do tej reguły. Jest to ciężka ścieżka, ponieważ każdy czasem ma coś małego za pazuchą, co chce skryć w głębi swojego „ja”, w głębi swojej duszy, a...

Z każdym z przyjaciół mam inne relacje, choć z oczywistych względów, cechą, która je łączy to zrozumienie i szacunek do siebie nawzajem. Jest jednak jedna osoba, z którą wykształciłem niecodzienny sposób komunikowania się. Nasze rozmowy opierają się w głównej mierze na żartach. od samego początku znajomości z Grubym nawiązaliśmy nić porozumienia w dogadywaniu się za pomocą niedyskretnych opinii oraz ciętej riposty. Co ciekawe, nie potrafimy inaczej ze sobą rozmawiać. przez cztery lata znajomości serwujemy dosadne opinie o sobie i nie przypominam sobie, żeby wynikła z tego jakaś niesnaska. Polecam ten sposób utrzymywania relacji z bliskimi wam osobami - trzeba mieć dystans do siebie i entuzjazm do dzielenia się dobrym humorem.

Z każdym z przyjaciół mam inne relacje, choć z oczywistych względów, cechą, która je łączy to zrozumienie i szacunek do siebie nawzajem. Jest jednak jedna osoba, z którą wykształciłem niecodzienny sposób komunikowania się. Nasze rozmowy opierają się w głównej mierze na żartach. od samego początku znajomości z Grubym nawiązaliśmy nić porozumienia w dogadywaniu się za pomocą...

Moją i moich przyjaciółek najważniejszą zasadą w przyjaźni jest nieukrywanie swoich uczuć. Wprost mówimy do siebie o tym co nas boli, co nam się nie podoba, co nas w sobie wkurza, irytuje. Staramy się rozmawiać na te tematy i je jakoś rozwiązywać. Myślę, że to dobra recepta na przerwanie relacji.

Moją i moich przyjaciółek najważniejszą zasadą w przyjaźni jest nieukrywanie swoich uczuć. Wprost mówimy do siebie o tym co nas boli, co nam się nie podoba, co nas w sobie wkurza, irytuje. Staramy się rozmawiać na te tematy i je jakoś rozwiązywać. Myślę, że to dobra recepta na przerwanie relacji.

Myślę, że naszą najważniejszą zasadą jest 'przepraszać, i umieć przyjąć przeprosiny'
Sprzeczki między najlepszymi przyjaciółmi, nawet tymi, którzy wręcz czytają sobie w myślach, były, są i będą, na to nic nie poradzimy, bo taka jest nasza ludzka natura. Jednak uważam, że najważniejsze w tym wszystkim jest to, żeby się pogodzić i nie chować urazy. No bo co z tego, że żałujesz, skoro osoba, którą przepraszasz ma to gdzieś? Nie da się dalej budować takiej relacji...
Trzeba pamiętać, że wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i popełniamy błędy, które czasem można naprawić, a czasem już się nie da. Ale to co można zrobić zawsze to wybaczyć...

Myślę, że naszą najważniejszą zasadą jest 'przepraszać, i umieć przyjąć przeprosiny'
Sprzeczki między najlepszymi przyjaciółmi, nawet tymi, którzy wręcz czytają sobie w myślach, były, są i będą, na to nic nie poradzimy, bo taka jest nasza ludzka natura. Jednak uważam, że najważniejsze w tym wszystkim jest to, żeby się pogodzić i nie chować urazy. No bo co z tego, że...

Zasady kształtują się wraz z wiekiem. W przedszkolu dozgonne poświęcenie i sojusz lalkowy; w podstawówce wspólna ławka, takie same długopisy i nauka pisania - sojusz współpracy i systematyczności. W liceum pierwsze miłości, tajemnice i zaufanie, które od tylu lat funkcjonowało nienagannie - sojusz porozumiewania się bez słów. Dopiero studia rozdzieliły naszą wspólną do tej pory ścieżkę... Nauka, nowi znajomi, brak czasu i gonitwa - praca, dom, studia - sojusz walki o wykształcenie i lepsze perspektywy. Nasza przyjaźń oczywiście przetrwała, wspólne kawki, pogaduchy przy winie, spacery i wspomnienia - to taki nasz sojusz rytuałów. Naszą regułą jest sojusz CZASOWY - choćby skały srały musimy go dla siebie mieć! ;)

Zasady kształtują się wraz z wiekiem. W przedszkolu dozgonne poświęcenie i sojusz lalkowy; w podstawówce wspólna ławka, takie same długopisy i nauka pisania - sojusz współpracy i systematyczności. W liceum pierwsze miłości, tajemnice i zaufanie, które od tylu lat funkcjonowało nienagannie - sojusz porozumiewania się bez słów. Dopiero studia rozdzieliły naszą wspólną do tej...